آشنایی با افزودنی های خوراکی | سبزیجات

---

در تولید صنعتی غذاها، از افزودنیای مختلفی استفاده می شه تا از تغییر طعم، بو و بافت جلوگیری کرده و با جلوگیری از فعالیت باکتریا، از خراب شدن اونا جلوگیری کنه.

---

افزودنیا براساس برنامه ای از قبل تعیین شده، تحت نظارت و براساس نوع ماده غذایی، به اندازه معلوم به اونا اضافه می شه. در ادامه بعضی از اونا رو واسه تون آوردیم. با ما همراه باشین…

افزودنیای خوب یا به درد بخور

آنتی اکسیدان ها

آنتی اکسیدانا مواد شیمیایی ای هستن که به طور طبیعی در رنگدانهای میوه ها و سبزیجات وجود دارن و اثر زیادی در جلوگیری و حتی بهبود یه سری از بیماریا  دارن؛ مثلا لیکوپنی که به طور طبیعی در گوجه فرنگی هست، از جمله مواد آنتی اکسیدانی ایه که میشه به مواد غذایی اضافه کرد. با اضافه کردن آنتی اکسیدانا به غذاها، کارکرد سالم مواد غذایی اضافه می شه.

اسیدهای چرب لازم

کودکان امگا ۳ رو واسه تکامل مغز و چشم نیاز دارن؛ به خاطر همین معمولا به غذاهای تکمیلی کودکان اضافه می شه.

فیبر

فیبر از اجزای اصلی تشکیل دهنده غذاهای گیاهیه و واسه کارکرد طبیعی سیستم گوارشی لازمه. یه سری از فیبرها کم کننده کلسترول و بقیه چربیا هستن که به کاهش خطر بیماریای قلب و عروق کمک می کنن.

پروبیوتیک و پربیوتیک

پپروبیوتیکا باکتریای سالمی هستن که در روده ها رشد کرده و به سلامت سیستم

گوارشی کمک می کنن.

پربیوتیکا فیبرهایی هستن که رشد پروبیوتیکا رو در روده تقویت می کنن.

پروبیوتیکا معمولا در ماست و غذاهای تخمیری هستن. اضافه کردن پربیوتیکا مانند فروکتوالیگوساکاریدها به غذا، به فلور طبیعی روده کمک کرده و سلامت بدن رو زیاد می کنه.

پربیوتیکا رو میشه به یه سری از غذاها اضافه کرد، مانند اجناس لبنی. 

ویتامینا و مواد معدنی 

خیلی از غلات صبحونه با ویتامینا و مواد معدنی غنی شدن.

خیلی از نونا و اجناس نانوایی که با آرد تصفیه شده درست می شن، ویتامینای گروه ب و آهن کمی دارن به خاطر همین واسه غنی تر شدن شون، این مواد رو به اونا اضافه می کنن. 

بعضی وقتا لبنیات با ویتامین D غنی می شن.  

بقیه افزودنیا

افزودنیای رنگی

افزودنیای رنگی باحال تر شدن محصول رو به دنبال دارن. یه سری از این رنگا طبیعی و از عصاره گیاهان هستن و بعضی به طور صنعتی و مصنوعی جفت و جور می شن.

رنگای مصنوعی که از طرف اداره غذا و دارو یا اداره استاندارد هر کشور تایید می شه، رنگای مجاز نامیده می شن و معمولا ارزون تر و موثرتر از رنگای طبیعی هستن.

رنگایی که در آب حل می شن dyes نامیده می شن و معمولا به آردها، مایعات،

نوشیدنیا، اجناس نانی، شیرینیا و اجناس لبنی اضافه می شن.

رنگای غیر محلول در آب lakes نامیده می شن که ماندگارتر هستن و در چربیا و روغنا و کالاهایی که رطوبت ندارن مانند آبنباتا و آدامسا استفاده می شن.

شیرین کننده های مصنوعی

این افزودنیا شیرین کننده هستن ولی کفایت تغذیه ای و انرژی  ندارن. از دید شیرینی معمولا صد مرتبه شیرین تر از قند معمولی هستن مانند: اسپارتام، نئوتام، ساخارین، ساکرالوز و….

 BHA و BHT     

اینا یه جور از نگهدارندها هستن که از تخریب چربی موجود در مواد غذایی جلوگیری می کنن و مانع اکسیداسیون چربیا می شن؛ در واقع مثل ویتامین E عمل میکنن.

معمولا به مشتقات سیب زمینی، غلات خشک صبحونه و کالاهایی که شامل چربیای حیوونی هستن، اضافه  می شن. این مواد اگه زیادتر از اندازه مجاز استفاده شن، تداخل هورمونی و افزایش آنزیمای کبدی رو به دنبال دارن.

کلسیم پروپیونات

در اجناس نانی و نانوایی به عنوان نگهدارنده و واسه جلوگیری از رشد کپک و باکتری استفاده می شه.

در کره و بعضی پنیرها هم  استفاده می شه.

کسائی که میگرن دارن، ممکنه به این افزودنی حساس باشن.

اسید سیتریک

اسید سیتریک به کالاهایی که شامل میوه و طعم میوه مانند ژله ها و مرباها هستن به عنوان نگهدارنده اضافه می شه و از طرفی طعم دهنده هم هستش. این ماده به طور طبیعی در خیلی از غذاها خصوصا مرکبات یافت می شن. هر ۵۰۰ میلی گرم اون برابر یه لیوان آب پرتقال است. در بدن خیلی راحت متابولیزه می شه ولی کسائی که به مرکبات حساسیت دارن باید مراقب  باشن. 

مونوسدیم گلوتامات

به دلیل افزایش بو و طعم در غذاهای پُرپروتئین استفاده می شه. این ماده در افزایش اشتها و بهتر شدن ذائقه نقش داره.

کسائی که آلرژی و آسم دارن، باید مراقب عوارضی مانند سردرد ، قرمزی پوست، تعریق، تهوع، ضعف، افزایش ضربان قلب و نفسای کوتاه باشن.

بنزوات سدیم

در غذاهای اسیدی به عنوان نگهدارنده و جلوگیری کننده از رشد باکتریا و کپکا اضافه می شن.

نکته مهم  رعایت دقیق مقادیر مجاز اونا در محصولاته.

سولفیت هاب

سولفیتا هم به عنوان یه نگهدارنده و جلوگیری کننده از رشد باکتریا و هم واسه بهبود طعم و افزایش موندگاری به اجناس اضافه می شن.

از اکسیداسیون و قهوه ای شدن سبزیجات و میوه های تیکه شده هم جلوگیری می کنن.

مواد غذایی شامل افزودنیا معمولا در سنین کودکی تا جوونی در بالاترین درجه مصرف هستن، دقیقا در زمان رشد و تکامل، پس باید بسیار دقت کنیم. هر چند این مواد مجاز هستن ولی در خوردن اجناس آماده هیچوقت نباید زیاده روی کرد. 

ترجمه: راحله باباپور

---